Η αντιγραφή και αποθήκευση έχει καταχωρηθεί επιτυχώς!
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
Έχετε αντιγράψει το άρθρο στα αγαπημένα στις:
Σας ενημερώνουμε ότι ο παρόν ιστότοπος χρησιμοποιεί λογισμικό διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων.
«οὐκ ἔστι καλόν λαβεῖν τόν ἄρτον τῶν τέκνων καί βαλεῖν τοῖς κυναρίοις»(Ματθ. 15,26)
Στό σημερινό μας κήρυγμα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, θά μιλήσουμε γιά τούς Ἑβραίους. Οἱ Ἑβραῖοι, βέβαια δέν ἀνήκουν σέ κάποια αἵρεση, ἀφοῦ ἐφέτος τό κήρυγμά μας θά ἀσχολεῖται μέ τίς αἱρέσεις καί τά ψεύδη τους. Δέν εἶναι ἀλλόδοξοι, ἀλλά παρέμειναν δυστυχῶς ἀλλόθρησκοι. Ἀνήκουν, ὅσοι πιστεύουν ἀπό αὐτούς, στή θρησκεία τοῦ Μωυσέως, τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί τοῦ Νόμου. Εἶναι ἀπόγονοι αὐτῶν, πού κάποτε μέ πεῖσμα εἶπαν στόν ἐκ γενετῆς τυφλό «ἡμεῖς τοῦ Μωυσέως ἐσμέν μαθηταί» (Ἰωάν.9,28), χωρίς ποτέ νά γίνουν τοῦ Χριστοῦ μαθητές.
Οἱ Ἑβραῖοι, λοιπόν, ἐν σχέσει μέ μᾶς τούς χριστιανούς, εἶναι ἀλλόθρησκοι, ἔστω καί ἄν εἶναι ἡ πνευματική ρίζα τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀφοῦ ἡ Παλαιά Διαθήκη συνδέεται τόσο στενά, ὅπως τονίσαμε σέ προηγούμενο κήρυγμά μας, μέ τήν Καινή Διαθήκη καί ἡ μία ἑρμηνεύει τήν ἄλλη. Μόνο αἱρετικοί καί ἄπιστοι τολμοῦν νά ἀπορρίψουν τήν Παλαιά Διαθήκη, ὅπου ἐκτός τῶν ἄλλων εἶναι γραμμένη ἡ ἱστορία, θρησκευτική καί πολιτική, τοῦ λαοῦ τῶν Ἑβραίων.
Ἀπό ποῦ ὅμως σήμερα πήραμε ἀφορμή γιά νά κάνουμε κάποιον σύντομο λόγο περί Ἑβραίων; Τήν ἀφορμή μᾶς τήν ἔδωσε τό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Θείας Λειτουργίας σήμερα. Ἐδῶ ὁ ἱερός Εὐαγγελιστής Ματθαῖος μᾶς ἐξιστόρησε τό θαῦμα τῆς θεραπείας τῆς δαιμονιζομένης θυγατέρας κάποιας Χαναναίας, ἡ ὁποία καί ἀποτελεῖ τό κεντρικό πρόσωπο τῆς περικοπῆς. Μέσα στήν σύντομη αὐτή ἱστορία τοῦ θαύματος ἐμφανίζεται ἡ ὑπεροχή τοῦ ἔθνους τῶν Ἑβραίων.
Μέσα στά λίγα λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, πού ἀκούσαμε προηγουμένως, διακρίνομε καθαρά τήν ἀνωτερότητα τοῦ γένους τῶν Ἑβραίων, ἕνα καιρό βέβαια. Κατ’ ἀρχάς εἶπε ὁ Κύριος, ὅτι ἐνανθρώπισε πρωτίστως γιά νά βρεῖ καί νά σώσει τά χαμένα πρόβατα τοῦ Ἰσραήλ. Καί δεύτερον μέ τρόπο παροιμιακό ἐπανέλαβε τήν ὑπερήφανη ἰδέα, πού εἶχαν οἱ Ἑβραῖοι γιά τόν ἑαυτό τους, ὅτι αὐτοί εἶναι τά παιδιά τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ οἱ ἄλλοι λαοί καί ἔθνη ἐπάνω στή γῆ δέν διαφέρουν ἀπό τά σκυλάκια τά οἰκόσιτα, πού τριγυρνοῦν κάτω ἀπό τό τραπέζι, περιμένοντας τά λίγα ψίχουλα, πού θά πέσουν κάτω ἀπό τούς ἀπρόσεκτους συνδαιτυμόνες. Πόση ἡ ὑπεροχή τῶν Ἑβραίων ἔναντι τῶν ὑπολοίπων ἀνθρώπων! Αὐτοί τά παιδιά τοῦ Θεοῦ, οἱ ἄλλοι τά κυνάρια!
Ἐννοεῖται ὅτι ὅλα αὐτά τά ἐγκωμιαστικά λόγια γιά τούς Ἑβραίους τά ἀνέφερε σήμερα ὁ Κύριος γιά νά τιμήσει περισσότερο τούς ἄλλους λαούς παρά τόν Ἐβραϊκό λαό. Σήμερα ὁ ἔπαινος αὐτός τῶν Ἑβραίων ἦταν συγχρόνως καί ἡ δριμύτατη κατηγορία καί ψόγος ἐναντίον των. Πῶς συνέβαινε αὐτό; Διότι ἡ ἀλλοεθνής Χαναναία μητέρα, ἡ ὁποία μέ τόσο πόνο Τόν παρακαλοῦσε γιά τήν ἄρρωστη κόρη της, ἔδειξε πίστη στό πανάχραντο Πρόσωπό Του πολύ πιό θαυμαστή καί μεγάλη, ἀπ’ ὅ,τι ἐκεῖνοι, πού ἀνῆκαν στόν περιούσιο καί ἀγαπημένο λαό, τόν Ἰσραήλ. Ἕνα ταπεινό σκυλάκι, γι’ αὐτούς ἔδειξε μεγαλύτερη ἐμπιστοσύνη ἀπ’ ὅ,τι οἱ κύριοι τοῦ σπιτιοῦ. Ἑπομένως ἐάν ὁ Ἰησοῦς Χριστός σέ λίγο θά ἄφηνε «ἔρημο» τό σπίτι τους, τό λαό τους, καί θά στρεφόταν στά ἔθνη, ποιός θά Τόν κατηγοροῦσε; Πῶς θά τολμοῦσαν νά Τοῦ ποῦν, ὅτι ἐγκατέλειψε τό λαό Του, ὅταν βρῆκε τόση πίστη καί ἀφοσίωση σέ ἀλλοεθνεῖς, ὅπως ἦταν ἡ δυστυχής ἐκείνη Χαναναία μητέρα τοῦ Εὐαγγελίου μας, τήν ὁποίαν δημοσίως ἐπαίνεσε ὁ Θεάνθρωπος; Ὤ! γύναι, τῆς εἶπε, μεγάλη σου ἡ πίστις! Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις..
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἀρκετοί Ἑβραῖοι, μετά τήν ἁγίαν Πεντηκοστήν, ἐπίστευσαν στό κήρυγμα τῶν Ἀποστόλων καί μετά τό βάπτισμα τους ἔγιναν πιστά μέλη τῆς πρώτης Ἐκκλησίας. Ἀλλά καί ἀρκετοί καί μέχρι σήμερα πεισματικά ἔμειναν ἔξω ἀπό τόν περίβολο τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτό καί ὁ μέγας συμπατριώτης των, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, δέεται καί παρακαλεῖ καί εὔχεται μέ πόνο οἱ ἀδελφοί του Ἑβραῖοι κάποτε νά γνωρίσουν καί πιστεύσουν τό Χριστό: «Ἀδελφοί, ἔγραφε, ἡ μέν εὐδοκία τῆς ἐμῆς καρδίας καί ἡ δέησις ἡ πρός τόν Θεόν ὑπέρ τοῦ Ἰσραήλ ἐστιν εἰς σωτηρίαν…» (Ρωμ. 10,1). Δυστυχῶς φαίνεται ὅτι γιά πολλούς Ἑβραίους ἡ ἐπιθυμία ἡ διάπυρη τοῦ Ἀποστόλου Παύλου δέν ἔγινε πραγματικότητα. Ἀκόμη καί ὅταν δεινά ἀπερίγραπτα συνάντησαν στήν ἱστορική των διαδρομή ἀπό τότε μέχρι σήμερα. Τί δέν ἔπαθαν οἱ ἀμετανόητοι Ἑβραῖοι, ἀπό τά χρόνια τῶν ἁγίων Ἀποστόλων μέχρι τούς τελευταίους αἰῶνες; Ποῦ εἶναι ὁ ναός των; Ποῦ εἶναι τό ἱερατεῖον των; Ποῦ εἶναι ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ των; Ἤδη μία γενεά μετά τόν Χριστό οἱ Ρωμαῖοι κατακτητές εἰσβάλλοντας στά Ἱεροσόλυμα δέν ἄφησαν «λίθον ἐπί λίθου». Κατέστρεψαν τά πάντα καί ὁδήγησαν τόν λαόν σέ μία Βαβυλώνια αἰχμαλωσία χειρότερη ἀπό τήν πρώτη. Ὁ ὑπερήφανος αὐτός λαός, ὁ ὁποῖος στό σημερινό Εὐαγγέλιό μας σέ σύγκριση μέ τούς ἄλλους λαούς ἦταν ὅπως οἱ ἄνθρωποι τοῦ σπιτιοῦ μέ τά οἰκόσιτα σκυλάκια, ἐξαφανίσθηκε στά πέρατα τῆς γῆς. Μόλις στά μέσα τοῦ περασμένου αἰώνα ἕνα μέρος ἀπό αὐτούς ἐδημιούργησε ἕνα μικρό κράτος ἀνάμεσα σέ ἐχθρικούς λαούς. Πῶς νά ξεχάσουμε τέλος τή φοβερή καί ἀποτρόπαιη μαζική δοκιμασία, τό ἀπαίσιο ὁλοκαύτωμα, πού ὑπέστησαν τόν τελευταῖο πολυαίμακτο παγκόσμιο πόλεμο; Ὅλα αὐτά, πού ὑπέφερε ὁ λαός αὐτός, ὁ κάποτε περιούσιος λαός τοῦ Θεοῦ, μᾶς ὁδηγοῦν στό συμπέρασμα, πού διετύπωσε κάποτε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Στό ἑξῆς: Ἐάν ὅταν ἐσταύρωναν τό Χριστό οἱ Ἑβραῖοι ἔκαμαν ἔργο θεάρεστο, ὁ Θεός θά ἐπέτρεπε τόσες πολλές δοκιμασίες στή ζωή τους; Ἡ ἀπάντηση: Ἀσφαλῶς ὄχι! Πράγματι δολοφόνησαν τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ καί ἄς περιμένουν οἱ δυστυχεῖς ἀκόμη νά ἔλθει ὁ Μεσσίας. Ἴλεως αὐτοῖς καί ἡμῖν, Κύριε! Ἀμήν.
+ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
